Çok garip ya valla. Bu kaçıncı bilmiyorum ama sürekli kendimi engelliyorum. Dilimin ucuna geliyor, söyleyemiyorum. Yazayım diyorum, yine kendimi engelliyorum. Kaç kere vazgeçtim yazmaktan bilmiyorum. Her seferinde elim gidiyor yazmaya, belki birkaç satır yazıyorum sonra vazgeçiyorum yine... Sebebinden emin değilim, çok da üzerinde düşünmedim.
Öğrenilmiş çaresizliğim ve en nihilist duygularım yine üzerimde sanırım. Yine koşmak istiyorum... Yine...
Yine sorular, yine beyin cimnastikleri, yine duyguyla mantığın uyumsuz dansı... Yeni dünyalar, yeni duygular, yeni üzüntüler, yeni mutluluklar...
Fırtınalar, hortumlar, tornadolar alır götürür ya önüne ne çıkarsa... Söker atar ya tüm evleri, marketleri, yapıları... İşte öyle bir şeyler...
Nokia 6630 Hezimetinden
Selam, kendinizi engellemeyin Efe.. Çok iyi gidiyor.. Yazmaya devam:)
YanıtlaSil